φιλοκαλλιπρόσωπος

-ον, Μ

αυτός που τού αρέσουν τα ωραία πρόσωπα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + καλλιπρόσωπος «αυτός που έχει ωραίο πρόσωπο»].